مرحبا زن ایرونی

شانه کو ؟؟

تا که سر و زلفم را درهم و وحشی و زیبا سازم

باید از تازگی و نرمی و لطف

گونه را همچون گل رویا سازم

سرمه کو ؟؟

تا که چو بر دیده کشم

راز و نازی به نگاهم بخشد

باید این شوق که در دل دارم، جلوه بر چشم سیاهم بخشد

چه بپوشم؟؟

که چو از راه رسد

عطشش مفرط و افزون گردد

چه بگویم ؟؟

که زسحر سخنم

دل به من بازد و افسون گردد.

شعر بالا مال یه شاعر زن ایرونیه... شاعرامونم فهمیدن چهخبره ... واقعا حق زن ایرونی بیشتر از این حرفاست... زن ه و ناز و اداش، این خصلت دلبری رو خدا در وجودش گذاشت. مرحبا به تمام زنان ایرانی حتی اونهایی که خودشون رو اسیر نمی دونند. مرحبا!!!!!

نمی خوام در مورد تاریخچه زن ایرانی بنویسم چون دوستان وبلاگ نویس در این مورد بارها نوشتن ولی متاسفانه زنانی که نمی دانند قبلا چه خبر بوده و الان چه خبره از دسته افرادی هستند که زن رو با اعراب می شناسند و خودشون را با زنان اعراب مقایسه میکنند و دسترسی هم به این وبلاگها ندارن، من قبلا در مورد این نوشتم. والله ما عرب نیستیم. زمانی که اعراب زنها و دخترهایشان را از سر تفریح و هوس زنده به گور می کردند زنان ایرانی در جنگهای ملی همپای مردان و دلیران ایرانی می جنگیدند. ما زنی چون بیاتریس (اولین زن فرمانده نیروی دریایی، کوروش کبیر) را داشتیم که اسطوره یونانیان بود و متاسفانه این روزه با یونانیان می شناسنش.