رودخان

         

در این هوای برفی و گرفته که اثری از گل و گیاه و اشعه خورشید نیست یادآوری یک جای باصفا و گرم و سرسبز خیلی میچسبه هرچند که اونجایی که من میخوام ازش یاد کنم هم احتمالا الآن زیر برف و سرماست.

در فاصله بیست کیلومتری جنوب غربی فومن در قسمتی از ارتفاعات پوشیده از درخت های سرسبز قلعه رودخان بزرگ ترین دژ آجری ایران قرار دارد، مدتها مرکز فرمانروایان گیلان بوده است. مساحت قلعه در حدود پنجاه هزار متر مربع و در ارتفاع ششصدمتری در بلندترین نقطه کوه واقع شده است. شصت و پنج برج و بارو و دیواری به طول هزار و پانصدمتر دارد. رطوبت بیش از حد هوا باعث رویش گیاهان در لابهلای دیوارهای قلعه و پوسیدگی آنها شده، اما با این حال در مقایسه با قلعههای دیگر، رودخان سالم مانده است.

بعضی ها معتقدند که قلعه متعلق به دوره ساسانیان یعنی قبل از اسلام است. قلعه در زمان حکومت سلجوقیان تجدید بنا شده است و از پایگاههای مبارزاتی اسماعیلیان بوده است. برای رسیدن به این قلعه بعد از عبور از شهر فومن و گذشتن از روستاهای گشت، کردمحله، سیاه کش، شمس تالان، گوراب پس، هولس کام، سیدآباد و قلعه رودخان به روستای حیدرآلات میرسیم که از این روستا تا خود قلعه حدود پنج کیلومتر فاصله است که شامل مسیری سبز همراه با رودخانهای کوچک میباشد. مسیر بقدری زیباست که شما احساس خستگی نخواهید کرد. در راه هم میتونید از اهالی سوال کنید هر چند توریست هایی هم به اونجا میرن.

اگر به شمال بخصوص استان گیلان رفتید و هوس کردید سری به ماسوله بزنید پیشنهاد میکنم که ناهار را در قلعه رودخان باشید چون در مسیر فرعی ماسوله قرار دارد قلعه ای بزرگ و با صفا انرژی شما را دوبله خواهد کرد هرچند وقت زیادی را باید صرف دیدن قلعه کنید. پیشنهاد میکنم اگه خواستید ماسوله و رودخان رو در یک روز ببینید صبح زود راه بیافتید.   

اینجا هم یک شعر از شاعر ناشناس که فکر میکنم محلی سروده شده برای رودخان

 

شیراز

تا حالا شیراز رفتید؟؟ اون هم توی اردیبهشت ماه اون هم پانزدهم ؟؟ اگه رفتید حتما هوسشو دوباره میکنید جای با صفاییه آدماش یه ذره شوتن اما خیلی باحال و باصفان و همچنین خون گرم -زمانی که به  شهرهای دیگه برید قدر آدماشو میدونید- دخترهاشون خیلی قشنگ نیستن بیخود حافظ نگفته:

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد    بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

خارجیها شیراز رو با اسم شراب نابش میشناسن و یا با اسم پارسه و همچنین به قول خودشون یه چیزایی در مورد پرسپولیس. شیراز یکی از بهترین و ناب ترین شراب های دنیا را دارد.  آثار تاریخی- باستانی زیبایی داره که همشون به استثناء چند تاشون که خونه های بابابزرگهاشون رو موزه کردند، دیدنیند مخصوصا مسجد نصیرالملوک که از معماری فوق العاده ای برخوردار است با عبور نور از شیشه های رنگی و انعکاس آن بروی کف منظره زیبایی رو به نمایش میذاره و بین آثار تاریخی های داخل شهر سری از سرها جداست اما نارنجستان قوام و باغ دلگشا و باغ ارم جای خودشون رو دارن. نارنجستان قوام با سقف آینه کاری شده و دیوارهایی با نقاشی های زیبا و شیشه های رنگی و حیاط پر از گل های رز و نسترن و شکوه ایوان اصلی عقل هر بیننده ای را مدهوش میکنه. سرای مشیر و بازار وکیل هم از بازار های سنتی شیرازند. حافظیه و سعدیه هم که جای خودشون را دارن. سعدیه در دامنه کوهی قرار داره از بدو ورود گلهای رنگی رز و اطلسی به استقبال شما میان و در حیاط اصلی گلدانهای اطلسی و شمدانی و بوته های بهار نارنج به شما خوش آمدگویی میگن عطری که در فضا است همون بوی شیرازاست و شما هروقت اون بو به شامتون برسه یاد شیراز می افتید در حیاط پشت مقبره سروهای بلند قامت که نشانه از قدمت مقبره داره به انتظار شما ایستادن از در ورودی و حتی نیمه های خیابان سروها دیده میشن می تونید از خودتون با خرید شربت نسترن پذیرایی کنید و یا در قهوه خانه سنتی که در جوار مقبره میباشد دور چشمه ای زلال با تماشای ماهی های درخشان و فضای شاعرانه چای نوش جان کنید. حافظیه هم که دیگه وصفش را همه شنیدن اون هم بیشتراز سعدیه نباشه، کمتر گل و عطر نداره. عطر اطلسی و بهارنارنج در کل فضای شیراز شما را همراهی میکنه

     

نارنجستان قوام         سرای مشیر              باغ ارم             

و اما تخت جمشید، بر اسکندر و خاندان اون لعنت که با به آتش کشیدن تخت جمشید و شوش و ...  نه به ایرانی ها بلکه به بشر خیانت بزرگی کرد. حتما برید وباقیمانده مجموعه تخت جمشید و نقش رستم و پاسارگاد و نقش رجب را ببینید. چون اینها تنها چیزیهایی هستند که از ایرانی ها نمی تونند بگیرند. خلاصه اینکه شیراز خیلی قشنگه و هر چی بگم کم گفتم و هم اینکه به من خیلی خوش گذشت. بی خود نبود که حافظ گفته:

خوشا شیراز و وصف بی مثالش                    خداوندا نگهدار از زوالش

به شیراز آی و فیض روح قدسی                   بجوی از مردم صاحب کمالش