رودخان

         

در این هوای برفی و گرفته که اثری از گل و گیاه و اشعه خورشید نیست یادآوری یک جای باصفا و گرم و سرسبز خیلی میچسبه هرچند که اونجایی که من میخوام ازش یاد کنم هم احتمالا الآن زیر برف و سرماست.

در فاصله بیست کیلومتری جنوب غربی فومن در قسمتی از ارتفاعات پوشیده از درخت های سرسبز قلعه رودخان بزرگ ترین دژ آجری ایران قرار دارد، مدت‌ها مرکز فرمانروایان گیلان بوده است. مساحت قلعه در حدود پنجاه هزار متر مربع و در ارتفاع ششصدمتری در بلندترین نقطه کوه واقع شده است. شصت و پنج برج و بارو و دیواری به طول هزار و پانصدمتر دارد. رطوبت بیش از حد هوا باعث رویش گیاهان در لابه‌لای دیوارهای قلعه و پوسیدگی آنها شده، اما با این حال در مقایسه با قلعه‌های دیگر، رودخان سالم مانده است.

بعضی ها معتقدند که قلعه متعلق به دوره ساسانیان یعنی قبل از اسلام است. قلعه در زمان حکومت سلجوقیان تجدید بنا شده است و از پایگاه‌های مبارزاتی اسماعیلیان بوده است. برای رسیدن به این قلعه بعد از عبور از شهر فومن و گذشتن از روستاهای گشت، کردمحله، سیاه کش، شمس تالان، گوراب پس، هولس کام، سیدآباد و قلعه رودخان به روستای حیدرآلات میرسیم که از این روستا تا خود قلعه حدود پنج کیلومتر فاصله است که شامل مسیری سبز همراه با رودخانه‌ای کوچک می‌باشد. مسیر بقدری زیباست که شما احساس خستگی نخواهید کرد. در راه هم میتونید از اهالی سوال کنید هر چند توریست هایی هم به اونجا میرن.

اگر به شمال بخصوص استان گیلان رفتید و هوس کردید سری به ماسوله بزنید پیشنهاد میکنم که ناهار را در قلعه رودخان باشید چون در مسیر فرعی ماسوله قرار دارد قلعه ای بزرگ و با صفا انرژی شما را دوبله خواهد کرد هرچند وقت زیادی را باید صرف دیدن قلعه کنید. پیشنهاد میکنم اگه خواستید ماسوله و رودخان رو در یک روز ببینید صبح زود راه بیافتید.   

اینجا هم یک شعر از شاعر ناشناس که فکر میکنم محلی سروده شده برای رودخان