جشنواره فیلم ایرانی

امروز اختتامیه جشنواره فیلم فجر رو دیدم. همون گلدن گلاب و اسکار و ... خودمون بماند که افتضاح بود.

برام یه چیزی جالب بود اینکه هرکسی که جایزه گرفت اهدا کرد به یه جا یا یه نفر و یا ...

یکی بخشید به موزه شهدا- بعدی بخشید به مردم پاوه - یکی بخشید به یکی دیگه... همینطور الی ماشاءالله!!!

چرا؟ مگه اینها برای رسیدن به این جایزه زحمت نمی کشن پس چرا میبخشنش؟؟

 مگر اینکه :

۱- جوایز اهدایی ارزشی نداره و صرفا یک مدل سرگرمیه

۲- کسانی که جایزه میگیرن اگر جایزه اشان را اهدا کنن بیشتر چیزی گیرشون میاد

۳- توی خونه اونهایی که جایزه میگیرن جایی برای این لوح نیست

۴- مدل این لوح به دکور خونه هاشون نمی یاد

۵- از این لوح ها تو خونه همه اونها یکی هست

۶- میخوان لذت بخشش رو بچشن

۷- اینجا ایران است

جواب: ۷ 

لورل و هاردی در سال ۱۹۸۹

در دوران کودکی مون اونهایی که همسن من هستن یادشونه که فیلمهای انقلابی و جنگی ایرانی حوصله آدمو سر میبرد اون هم توی اون سن و سال و گاها یه فیلم طنز و خنده دار کمدی یه آدمه چاق و یه آدمه خیلی لاغر میچسبید. در دوران کودکی ما خبری از هالیوود در تلویزیون ایران نبود.

وقتی این عکس رو دیدم خیلی متاسر شدم که چرا دیگه خبری از این دو نفر نیست. عکس خیلی قشنگیه. دو نفر که تمام عمرشون رو صرف خنداندن مردم کردن. به اینها میگن هنرمند.

عکس لورل و هاردی در سال ۱۹۸۹ که شاید تا حالا ندیده باشید.

کیاناریوز ایرانی

در ادامه مطلب جورج کلونی ایرانی باید بگم کیاناریوز ایرانی رو هم پیدا کردم ولی اسمش رو نمیدونم پسر پریدخت و نصرت درسریال پریدخت.

باید یه ذره صورت چاقتر بشه تا بشه کیاناریوز اما صداش محمدرضا فروتنه.