" آزار " اثر سیمین بهبهانی

شعر  " آزار " اثر سیمین بهبهانی   یا رب مرا یاری بده ، تا سخت آزارش کنم  هجرش دهم ، زجرش دهم ، خوارش کنم  زارش کنم  از بوسه های آتشین ، وز خنده های دلنشین  صد شعله در جانش زنم ، صد فتنه در کارش کنم  در پیش چشمش ساغری ، گیرم ز دست دلبری  از رشک آزارش دهم ، وز غصه بیمارش کنم  بندی به پایش افکنم ، گویم خداوندش منم  چون بنده در سودای زر ، کالای بازارش کنم گوید که کمتر کن جفا ، گویم که بسیارش کنم  جواب ابراهیم صهبا     یارت شوم ، یارت شوم ، هر چند آزارم کنی  نازت کشم ، نازت کشم ، گر در جهان خوارم کنی  با قهر و مهرت خوشدلم کز عشق بیمارم کنی  من طایر پر بسته ام ، در کنج غم بنشسته ام  من گر قفس بشکسته ام ، تا خود گرفتارم کنی  یار من دلداده شو ، تا با بلا یارم کنی ما را چو کردی امتحان ، ناچار گردی مهربان  رحم آخر ای آرام جان ، بر این دل زارم کنی  گر حال دشنامم دهی ، روز دگر جانم دهی  کامم دهی ، کامم دهی ، الطاف بسیارم کنی   جواب سیمین بهبهانی به ابراهیم صهبا   گفتی شفا بخشم تو را ، وز عشق بیمارت کنم یعنی به خود دشمن شوم ، با خویشتن یارت کنم؟  گفتی که دلدارت شوم ، شمع شب تارت شوم  خوابی مبارک دیده ای ، ترسم که بیدارت کنم   جواب ابراهیم صهبا به سیمین   دیگر اگر عریان شوی ، چون شاخه ای لرزان شوی  در اشکها غلتان شوی ، دیگر نمی خواهم تو را  گر باز هم یارم شوی ، شمع شب تارم شوی  شادان ز دیدارم شوی ، دیگر نمی خواهم تو را  گر محرم رازم شوی ، بشکسته چون سازم شوی  تنها گل نازم شوی ، دیگر نمی خواهم تو را  گر باز گردی از خطا ، دنبالم آیی هر کجا ای سنگدل ، ای بی وفا ، دیگر نمی خواهم تو را  جواب رند تبریزی به سیمین بهبهانی و ابراهیم صهبا   صهبای من زیبای من ، سیمین تو را دلدار نیست  وز شعر او غمگین مشو ، کو در جهان بیدار نیست گر عاشق و دلداده ای ، فارغ شو ازعشقی چنین کان یار شهر آشوب تو ، در عالم هشیار نیست  صهبای من غمگین مشو ، عشق از سر خود وارهان  کاندر سرای بی کسان ، سیمین تو را غمخوار نیست  سیمین تو را گویم سخن ، کاتش به دلها می زنی  دل را شکستن راحت و زیبنده ی اشعار نیست  با عشوه گردانی سخن ، هم فتنه در عالم کنی بی پرده می گویم تو را ، این خود مگر آزار نیست؟ دشمن به جان خود شدی ، کز عشق او لرزان شدی زیرا که عشقی اینچنین ، سودای هر بازار نیست صهبا بیا میخانه ام ، گر راند از کوی وصال چون رند تبریزی دلش ، بیگانه ی خمار نیست

بداند ... نداند

آنکس که بداند و بداند که بداند
اسب خرد از گنبد گردون بجهاند
 آنکس که بداند و نداند که بداند
بیدارش نمایید که بس خفته نماند
 آنکس نداند و بداند که نداند
لنگان خرک خویش به منزل برساند
 آنکس که نداند و نداند که نداند
در جهل مرکب ابدالدهــر بماند

                   
 درکشورما وضع چنین است بدانید:

            
آنکس که بداند و بداند که بداند
باید برود غاز به کنجی بچراند
 آنکس که بداند و نداند که بداند
بهتر برود خویش به گوری بتپاند
 آنکس که نداند و بداند که نداند
با پــارتی و پــول ، خر خویش براند
 آنکس که نداند و نداند که نداند
بر پست ریاست ، ابدالدهر بماند

نوروز ۱۳۸۷ مبارک

نرم نرمک میرسد اینک بهار.........

خوش بحال  روزگار.....

خوش بحال چشمه ها و دشتها  

خوش بحال دانه ها و سبزه ها   

خوش بحال غنچه های نیمه باز  

خوش بحال دختر میخک که میخندد به ناز

خوش به حال جام لبریز از شراب

خوش به حال آفتاب

ای دریغ از تو اگر چون گل نرقصی با نسیم  

ای دریغ از ما اگر کامی نگیریم از بهار!